Chopo fermoso,
onde está a túa pompa?
Dálles ás túas pólas a sombra
agradable,
o ruxir das túas follas de prata?
Onde están
os teus fermosos brotes
e o brillo exuberante
de tantos brotes frescos que
espallaches?
Só na súa sufrida orfandade
a pomba solitaria te busca
e a súa atopa piadoso alivio
no teu destino.
Mentres ao peito palpitante
parece que unha voz grita
dende o teu tronco:
que é a vida,
se acaban as árbores!
